Αφιέρωμα του Βασίλη Μοιρώτσου στο gazzetta.gr για την πορεία του Χάρη Χαρίση στον ΠΑΣ και στο ποδόσφαιρο
Λίγο έλειψε πριν από δύο χρόνια να σταματήσει το ποδόσφαιρο
για το διάβασμα. Ο Γιάννης Τάτσης τον κράτησε και πλέον ο 19χρονος Χάρης
Χαρίσης τον ευγνωμονεί γι’ αυτό. Το gazzetta.gr παρουσιάζει τη ζωή του MVP της
αναμέτρησης του ΠΑΣ με τον Παναθηναϊκό.
Η ιστορία του θυμίζει λίγο Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή. Ξέρετε,
από εκείνους που πέρασαν πολύ φτωχά παιδικά χρόνια και βρήκαν διέξοδο στο
ποδόσφαιρο, το οποίο τους απέφερε πλούτη και έλυσε μια για πάντα το πρόβλημα το
δικό τους και της οικογένειάς τους. Ο Χάρης Χαρίσης δεν έχει καταφέρει ακόμα να
βγάλει πολλά λεφτά απ’ το ποδόσφαιρο. Καλά – καλά δεν έχει προλάβει να
αποκτήσει φήμη, όνομα, αναγνωρισιμότητα. Με εμφανίσεις σαν την χθεσινή κόντρα
στον Παναθηναϊκό όμως, μοιάζει δεδομένο πως δεν θα αργήσει η μέρα που θα έρθουν
όλα τα παραπάνω. Το gazzetta.gr παρουσιάζει τη ζωή του 19χρονου ποδοσφαιριστή
που λίγο έλειψε να παρατήσει το ποδόσφαιρο για το σχολείο και πλέον αποτελεί
το… next big thing του ΠΑΣ Γιάννινα.
Ξεκίνημα στα έξι
ελέω… μαμάς
Στις περισσότερες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών συνηθίζουμε να
βλέπουμε τους πατεράδες να είναι εκείνοι που «σπρώχνουν» τα παιδιά προς το
ποδόσφαιρο. Στην περίπτωση του Χάρη Χαρίση τα πράγματα ξεκίνησαν διαφορετικά. Η
μητέρα του ήταν εκείνη που όταν ο μικρός ήταν μόλις έξι ετών και ο αδερφός του
οχτώ, τους πήρε και τους έγραψε σε μια από τις ακαδημίες της πόλης των
Ιωαννίνων. Βλέπετε ο πατέρας του ελάχιστα ασχολείτο με το ποδόσφαιρο. Δεν
πήγαινε στο γήπεδο (πλέον… αναγκάζεται να πάει για να καμαρώσει τον γιο του),
με αποτέλεσμα ο μικρός να πηγαίνει με τον θείο του (αδερφό της μητέρας του)
στους «Ζωσιμάδες» ώστε να βλέπει τον αγαπημένο του ΠΑΣ Γιάννινα.
Από τις πρώτες κιόλας φορές που βρέθηκε στην εξέδρα του
γηπέδου ήξερε μέσα του τι δρόμο θέλει να ακολουθήσει. Και απαντούσε σε όλους
όταν πήγαινε ακόμα στο δημοτικό. «Ποδοσφαιριστής», ήταν η μόνιμη απάντηση στην
ερώτηση «τι θέλεις να κάνεις όταν μεγαλώσεις;».
«Άσε το διάβασμα και
παίξε ποδόσφαιρο»
Μπορεί να είναι μόλις 19 ετών, αλλά έχει δουλέψει με ουκ
ολίγους ανθρώπους του ποδοσφαίρου. Αν τον ρωτήσεις θα σου πει τα καλύτερα λόγια
για τον γυμναστή του ΠΑΣ, Βασίλη Αλεξίου και πόσο τον έχει βοηθήσει να
δυναμώσει και να αλλάξει. Θα σου μιλήσει με σεβασμό για τον βοηθό του Πετράκη,
Γιώργο Γεωργουλόπουλο και το πόσο βοηθάει τα αποδυτήρια με τις γνώσεις του και
τον χαρακτήρα του. Θα αναφερθεί στον Γιάννη Χριστόπουλο, πρώτο του προπονητή ως
επαγγελματία.
Σε αυτόν που οφείλει σχεδόν τα πάντα όμως για όσα ζει σήμερα
είναι ο Γιάννης Τάτσης. Ο νυν προπονητής της Κ-20 του ΠΑΣ Γιάννινα και
παλαίμαχος ποδοσφαιριστής τον είχε τρία χρόνια στην Κ-17, έναν χρόνο στην Κ-20
και όταν ακόμα ήταν 15 ετών τον είχε πάρει να κάνει προπονήσεις στην πρώτη
ομάδα, όταν ήταν γενικός αρχηγός.
Ο μικρός βλέπει τον Τάτση ως ποδοσφαιρικό του πατέρα, αλλά ο
πιο σημαντικός λόγος δεν είναι ούτε οι ευκαιρίες που του έδωσε για να παίξει,
ούτε η εισήγησή του για να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο. Είναι οι
κουβέντες που του είπε όταν σε ηλικία17 ετών πέρασε από το μυαλό του η σκέψη να
φύγει από τον ΠΑΣ Γιάννινα και να συνεχίσει σε μια ομάδα τοπικού πρωταθλήματος,
προκειμένου να αποφορτιστεί από τις προπονήσεις και να έχει χρόνο για διάβασμα
εν όψει πανελληνίων. «Δεν πρέπει φύγεις από εδώ. Δεν πρέπει να αφήσεις το
ποδόσφαιρο. Το μέλλον σου είναι εδώ», του είπε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής. Ο
πιτσιρίκος τον άκουσε, ο Τάτσης δούλεψε πολύ μαζί του και κανείς από τους δύο
δεν έχει μετανιώσει για την προ διετίας εξέλιξη.
Άλλωστε, την ίδια ακριβώς χρονιά που ο Χαρίσης σκέφτηκε να
τα παρατήσει προέκυψε το επαγγελματικό συμβόλαιο. Πώς να μετανιώσει μία τέτοια
απόφαση;
Η αλλαγή θέσης και η
ατάκα του Πετράκη
Στις μικρές ομάδες του ΠΑΣ ο Χαρίσης είχε αγωνιστεί είτε ως
δεξί χαφ, είτε ως επιτελικός, πίσω από τον σέντερ φορ. Εδώ και 1,5 χρόνο και
ιδιαίτερα από την στιγμή που ο Γιάννης Πετράκης ανέλαβε τον ΠΑΣ Γιάννινα,
έκανε… λίγα μέτρα πιο πίσω. Άλλοι το ονομάζουν «οχτάρι», άλλοι εσωτερικό χαφ,
άλλοι «box to box
Ο Πετράκης κατάλαβε πως έχει στα χέρια του έναν
ποδοσφαιριστή που μπορεί να εξελιχθεί από την πρώτη κιόλας προπόνηση στην οποία
τον είδε. «Αυτός θα κάνει μεγάλη μεταγραφή μια μέρα», η ατάκα του σε ανθρώπους
της ομάδας. Ο Κρητικός προπονητής δούλεψε και δουλεύει πολύ μαζί του. Τον
έπιασε από κοντά, του εξήγησε πως ακριβώς θέλει να παίζει την θέση στην οποία
τον χρησιμοποιεί, που θέλει να κινείται, τι ζητάει από εκείνον. Του έφερνε ως
παράδειγμα τους Λίλα και Τσουκαλά και ο μικρός «ρουφούσε» κάθε πληροφορία.
Ειδικά στον Τσουκαλά χρωστάει πάρα πολλά για τις εμφανίσεις που κάνει σήμερα.
Θεωρεί πως δίπλα του έμαθε και μαθαίνει καθημερινά ολοένα και περισσότερα.
Το «μότο» της μητέρας
του...
Είναι φτωχόπαιδο. Δεν μεγάλωσε στα πλούτη και στην άνεση.
Μεγάλωσε όμως μέσα στην αγάπη της οικογένειας. Ο πατέρας του ασχολείται με
μάρμαρα και η μητέρα του με παιδιά, αφού είναι δασκάλα και δουλεύει σε παιδικό
σταθμό των Ιωαννίνων. Και μερικές από τις συμβουλές που δίνει στα παιδιά τις
κρατάει και για τα δικά της. «Να έχεις χαμηλά το κεφάλι. Μόνο έτσι θα φτάσεις
ψηλά», του λέει σε καθημερινή βάση. Το ίδιο θα κάνει και αύριο που το όνομα του
γιου της θα φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων.
Ο ίδιος τρέφει μεγάλο σεβασμό στην οικογένειά του.
Μεγαλωμένος με αξίες και ιδανικά, μακριά από κάθε είδους βεντετισμού, μπαίνει
στο γήπεδο και εκτός απ’ τον εαυτό του και την ομάδα του, παίζει και για τους
γονείς του. Θέλει να φτάσει ψηλά και γι’ αυτούς, προκειμένου να τους
αποζημιώσει για όλα όσα του έχουν προσφέρει.
…και το όνειρο με τον
αδερφό του
Κάποτε – όταν ακόμα πήγαινε στο γυμνάσιο – ευχήθηκε να
παίξει στην ίδια ομάδα με τον Γιώργο Ντάσιο, που αποτελεί την «σημαία» του ΠΑΣ
Γιάννινα. Τα κατάφερε και μάλιστα του το αποκάλυψε και του ίδιου. Πλέον
σκέφτεται άλλα πράγματα. Την καθιέρωση στον ΠΑΣ, την καριέρα του, τα βήματά του
στο ποδόσφαιρο. Κάποιος άλλος στη θέση του πιθανότατα να είχε ήδη αρχίσει να
επεξεργάζεται στο μυαλό του τη σκέψη για το ποια «μεγάλη» ομάδα θα επιλέξει
αύριο – μεθαύριο. Εκείνος έχει ένα όνειρο διαφορετικό από πολλά άλλα παιδιά. Να
παίξει επαγγελματικά στην ίδια ομάδα με τον αδερφό του.
Ο Δημήτρης Χαρίσης είναι δύο χρόνια μεγαλύτερός του, είναι
τερματοφύλακας και βρέθηκε κι εκείνος στον ΠΑΣ Γιάννινα σαν εκπαιδευόμενος.
Όταν έδωσε πανελλήνιες πέρασε στην γυμναστική ακαδημία και αναγκάστηκε να φύγει
από την πόλη για την Αθήνα. Σήμερα αγωνίζεται στο τοπικό πρωτάθλημα της Αθήνας
με τη φανέλα του ΠΑΟ Ρουφ. Και μπορεί στον ΠΑΣ να μην κατάφεραν να αγωνιστούν
μαζί σαν επαγγελματίες, αλλά ποτέ δεν είναι αργά…