Ο μεγάλος Κώστας Αϊδινίου σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη

Αριστερά ο βετεράνος διεθνής άσσος του Ηρακλή και του Ολυμπιακού Κώστας Αϊδινίου με τον Βαγγέλη Γυφτόπουλο

ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΓΥΦΤΟΠΟΥΛΟΥ

Με αφορμή το φιλικό παιχνίδι που έδωσαν οι βετεράνοι του Ηρακλή στο Μέτσοβο με τους βετεράνους παίκτες της τοπικής ομάδας, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για λίγο με τον πρόεδρο των βετεράνων του Γηραιού Κώστα Αϊδινίου, από τους μεγαλύτερους παίκτες που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα.

Ποιος δεν θυμάται το δεκάρι του Ηρακλή που έκανε τη διαφορά και για το οποίο ο αείμνηστος Νίκος Γουλανδρής δαπάνησε πολλά εκατομμύρια για να το φέρει στον Ολυμπιακό και στο μεγάλο λιμάνι. Και μάλιστα με περιπετειώδη τρόπο το 1974 που στοίχισε στον Κώστα Αϊδινίου και αποκλεισμό για ένα χρόνο. 

Η ζωή του Κώστα Αϊδινίου όπως την εξιστόρησε ο ίδιος πριν από καιρό στην εκπομπή του Αντώνη Γλύκα μοιάζει με παραμύθι. Γεννήθηκε στο ακριτικό χωριό Ψαράδες της Φλώρινας, δίπλα από τις Πρέσπες αλλά μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Έκανε κλασικό αθλητισμό με φοβερές επιδόσεις στα 100 μέτρα και στο άλμα εις ύψος ενώ πολύ καλά τα πήγαινε και στα μαθήματα με την προοπτική να γίνει γιατρός. 

Ο παλιός διεθνής άσσος σε μια αναμνηστική φωτογραφία με το Δήμαρχο Μετσόβου Κώστα Τζαφέα

Δύο καθηγητές του διέκριναν το ταλέντο στο ποδόσφαιρο βλέποντάς τον στους σχολικούς αγώνες και οι ίδιοι επειδή ήταν φίλοι του Ηρακλή τον οδήγησαν στο Καυτατζόγλειο. Αμούστακο παιδί στα μέσα της δεκαετίας του ’60 έγινε βασικό στέλεχος στο Γηραιό κάνοντας μεγάλη καριέρα έχοντας παράλληλα και 5 συμμετοχές με 3 γκολ στην εθνική ομάδα. 

Σε ηλικία 17 ετών έγινε βασικός και αναντικατάστατος παίκτης στον Ηρακλή στο πρωτάθλημα Α’ Εθνικής της σαιζόν 1965-1966 δίπλα σε σημαντικούς παίκτες της εποχής όπως οι Λιάρος, Μπέλης, Κασάπης, Κουρτίδης, Καλιοντζής, Μπατάκης, Χαλιαμπάλιας, Κωνσταντινίδης, Ιωαννίδης και άλλοι. Λίγο πριν είχε αποσυρθεί μια εμβληματική φυσιογνωμία του Γηραιού ο Λώλος Χασεκίδης. 

Και στη συνέχεια ήταν η κολώνα του Γηραιού πάνω στην οποία στηρίχτηκαν οι μετέπειτα γενιές σπουδαίων παικτών που φόρεσαν την ιστορική φανέλα όπως οι Φανάρας, Γκέσιος, Νικολούδης, Κουσουλάκης, Φανάρας, Ποντίκης, Θεοδοσιάδης, Φυτίλης, Φωτεινός και άλλοι. Το 1974 τον απέκτησε ο Ολυμπιακός, σε μια εποχή που ο αείμνηστος Νίκος Γουλανδρής είχε μαζέψει στο λιμάνι τους καλύτερους παίκτες που υπήρχαν στην Ελλάδα. 

Κώστας Αϊδινίου, Φώτης Τουτζιάρης στο φιλικό του Μετσόβου 

Για ένα διάστημα ήταν εκτός γηπέδων από ένα μπέρδεμα που έγινε με τη μεταγραφή και η τύχη τόφερε να κάνει ντεμπούτο με τον Ολυμπιακό μέσα στη Θεσσαλονίκη, όπου ο Θρύλος στις 17 Σεπτεμβρίου 1975 υποδέχτηκε στο ουδέτερο γήπεδο της Τούμπας την πανίσχυρη τότε Ντιναμό Κιέβου των Μπλαχίν, Μπούριακ, Βεραμέγιεφ και άλλων σπουδαίων παικτών. Το ματς αυτό που ήταν για το κύπελλο πρωταθλητριών έληξε ισόπαλο 2-2.  Ο Κώστας Αϊδινίου μπήκε αλλαγή στο β’ ημίχρονο στη θέση του Τάκη Συνετόπουλου και πέτυχε το 2^ο γκολ της ισοφάρισης με μια βολίδα έξω από τη μεγάλη περιοχή που δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης στον Ουκρανό γκολκίπερ Ρουντακόφ. 

Ο Κώστας Αϊδινίου με τη φανέλα του Ηρακλή αρχές δεκαετίας του '70

Προπονητής τότε στον Ολυμπιακό ήταν ο Άγγλος Μπίλι Μπίγχαμ, που είχε καθίσει στον πάγκο της εθνικής ομάδας και του Εθνικού. Συμπαίκτες τότε του Κώστα Αϊδινίου στον Ολυμπιακό ήταν όλοι οι μεγάλοι αστέρες της εποχής όπως οι Κελεσίδης, Γκαϊτατζής, Γλέζος, Σιώκος, Συνετόπουλος, Κυράστας, Δεληκάρης, Γιούτσος, Κρητικόπουλος, Παμπουλής, Βιέρα, Αγγελής, Δαβουρλής, Σταυρόπουλος, Λοσάντα, Καραβίτης, Γαλάκος και άλλοι. Ο ποδοσφαιρικός κύκλος έκλεισε τη σαιζόν 78-79 από εκεί που ξεκίνησε. 

Στον Ηρακλή που είναι η ομάδα της καρδιάς του και η Θεσσαλονίκη η πόλη που γνώρισε τις μεγάλες στιγμές και έμεινε για πάντα κοντά της. Επιστρέφοντας στο Γηραιό ξανάσμιξε με τους παλιούς συμπαίκτες του Φανάρα, Μπατάκη, Κασάπη, Κουσουλάκη, ενώ προστέθηκε από το 1976 ο Βασίλης Χατζηπαναγής και άλλοι σημαντικοί παίκτες όπως οι Χατζηελευθερίου, Ξανθόπουλος, Αλεξιάδης, Ορφανίδης, Μαυροδουλάκης και άλλοι. Προπονητής τότε στον Ηρακλή ήταν ο Πολωνός Άντον Μπρζέζαντσικ. 

Στη μέση της κάτω σειράς με τη φανέλα του Ηρακλή ο Κώστας Αϊδινίου ανάμεσα στους Νίκο Κασάπη και Κυριάκο Φυτίλη

Το τελευταίο ματς στην Α’ Εθνική ήταν με τον Πανιώνιο την Κυριακή 1 Απριλίου 1979 που έληξε ισόπαλο 0-0 στο Καυτατζόγλειο στάδιο. Ο Αϊδινίου αγωνίστηκε στο β’ ημίχρονο στη θέση του Θανάση Χριστοφορίδη. Αποχωρώντας από τον Ηρακλή σε ηλικία 31 ετών, θα μπορούσε να συνεχίσει και κάπου αλλού την καριέρα του. Αλλά, όπως κάνουν όλοι οι μεγάλοι παίκτες που είναι σημεία αναφοράς των ομάδων τους, έτσι κι αυτός έκλεισε με τη φανέλα του Ηρακλή την καριέρα του, όπως ακριβώς την ξεκίνησε όταν μαθητής ακόμα που δεν είχε πατήσει στα 17 υπέγραψε στη δεκαετία του ’60 το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Με τη φανέλα του Γηραιού είχε 232 συμμετοχές στην Α’ Εθνική με 57 γκολ, ενώ με τον Ολυμπιακό είχε 40 συμμετοχές και 7 γκολ.

Είναι πρόεδρος των βετεράνων

Σε ηλικία 17 ετών ήταν βασικός με τον Ηρακλή στην Α' Εθνική ο μεγάλος άσσος Κώστας Αϊδινίου

Ο Κώστας Αϊδινίου υπήρξε μεγάλος παίκτης, ίνδαλμα του υπογράφοντα και αισθανθήκαμε ιδιαίτερη τιμή που μας δόθηκε αυτή η ευκαιρία να συζητήσουμε από κοντά αρκετά θέματα για το ποδόσφαιρο. Στο Μέτσοβο που έμεινε για δύο μέρες η αποστολή του Ηρακλή, ο Κώστας Αϊδινίου ξεχώρισε για την ευγένεια και την απλότητα που τον διακρίνει παρά το μεγάλο όνομα που κουβαλά πάνω του. Μιλήσαμε για πολλά πράγματα. 

Για τις αναμνήσεις από τα γήπεδα, την επιστροφή του Ηρακλή στη μεγάλη κατηγορία, το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό για το χτες και το σήμερα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν έκρυψε τη χαρά και ικανοποίηση για την επάνοδο του Ηρακλή στην Α’ Εθνική, χαρακτηρίζοντας τον υποβιβασμό του σαν ένα μεγάλο σκάνδαλο. 

Σήμερα ο Κώστας Αϊδινίου είναι πρόεδρος των βετεράνων ποδοσφαιριστών του Γηραιού

Για τον Ολυμπιακό ανέφερε ότι είναι μακράν η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα όπου τα τελευταία χρόνια με πρόεδρο τον Μαρινάκη έκανε καλή πορεία και στην Ευρώπη, αλλά εξέφρασε την ευχή να δυναμώσουν και οι άλλες ομάδες για να γίνει περισσότερο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα. Τέλος δεν μάσησε τα λόγια του τονίζοντας ότι είναι πολύ πεσμένο το ελληνικό ποδόσφαιρο χωρίς να βγαίνουν οι μεγάλοι παίκτες του παρελθόντος. 

Κι επειδή η συνέντευξη έγινε στο Μέτσοβο, δεν ξεχάσαμε και τον εκπρόσωπο της Ηπείρου στη σούπερ λίγκα, τον ιστορικό ΠΑΣ Γιάννινα με τον μεγάλο Κώστα Αϊδινίου να θυμάται τη μεγάλη ομάδα της δικής του εποχής, που την ονόμασαν «Άγιαξ της Ηπείρου».

-Να ξεκινήσουμε κύριε Αϊδινίου πρώτα για το φιλικό των βετεράνων του Ηρακλή στο Μέτσοβο. Όπως βλέπετε και εσείς το χάρηκαν πολλοί οι κάτοικοι της περιοχής.

«Ήταν μια υποχρέωση του Ηρακλή για να γίνει το παιχνίδι στο Μέτσοβο, γιατί τους φιλοξενήσαμε και εμείς στη Θεσσαλονίκη και διαπιστώσαμε ότι είναι πολύ καλά παιδιά. Έτσι ανταποκριθήκαμε στην  πρόσκληση και κάναμε το φιλικό. Αυτή η φιλία που υπάρχει θα συνεχιστεί και στα επόμενα χρόνια».

Με τη φανέλα του Ολυμπιακού το 1976

-Δώστε μας λίγο την ψυχολογία των βετεράνων παικτών όταν φοράνε το σορτσάκι και τη φανέλα της ομάδας τους παίζοντας ποδόσφαιρο.

«Όπως λένε ότι οι ποδοσφαιριστές δεν γεράζουν ποτέ και από τη στιγμή που φοράνε τα κοντά παντελονάκια στο γήπεδο είναι παιδιά. Είναι πολύ ωραίο να παίζεις ποδόσφαιρο, να μπαίνεις στο γήπεδο και στα αποδυτήρια, ανακαλώντας στη μνήμη και κάποιες ωραίες στιγμές από το παρελθόν. Όλοι και κάτι έχουν να θυμηθούν από την πορεία τους στο χώρο του ποδοσφαίρου. Για μας το ποδόσφαιρο είναι ζωή, είναι οξυγόνο».

-Και εδώ στο Μέτσοβο που μιλάμε είναι υπέροχη η φύση και ιδανικός ο καιρός για ποδόσφαιρο.

«Πραγματικά είναι ένας πανέμορφος τόπος και η φιλοξενία των παιδιών του Μετσόβου όπως και του Δημάρχου ήταν υπέροχη. Σκοπεύουμε κάθε χρόνο να το θεσμοθετήσουμε και να κάνουμε ένα παιχνίδι στη Θεσσαλονίκη και ένα στο Μέτσοβο».

-Κύριε Αϊδινίου επιτρέψτε μας με όλο το σεβασμό στο πρόσωπό σας, να επεκτείνουμε λίγο τη συζήτηση και για άλλα θέματα. Με τον ΠΑΣ Γιάννινα, που είναι μια ομάδα που εκπροσωπεί όλη την Ήπειρο παίξατε ως αντίπαλος τόσο με τον Ηρακλή όσο και με τον Ολυμπιακό. Τι έχετε να θυμηθείτε απ’ αυτά τα παιχνίδια;

«Δεν θα πω κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό, αλλά μπορώ να πω άφοβα ότι τότε που έπαιζα εγώ ποδόσφαιρο, ο ΠΑΣ ήταν από τις καλύτερες επαρχιακές ομάδες με Σιόντη, Αλβαρέζ, Τσουρλίδα, Κοντογιωργάκη, Μοντέζ, Γραμμενιάτη και άλλους μεγάλους παίκτες. Έπαιζε σπουδαίο ποδόσφαιρο και σ’ αυτό βοήθησαν κυρίως οι παίκτες που ήρθαν από την Αργεντινή, που δεν ήταν Έλληνες αλλά τους έκαναν Έλληνες. Ο ΠΑΣ ήταν πολύ δύσκολος αντίπαλος για όλες τις ομάδες. Χαίρομαι που βρήκε το δρόμο του, είναι στην Α’ Εθνική τα τελευταία χρόνια, ενώ όσες φορές τον παρακολούθησα στην τηλεόραση έκανε και καλές εμφανίσεις».

Σε φιλικό των βετεράνων του Ηρακλή για φιλανθρωπικούς σκοπούς στα Γρεβενά

-Υπήρξατε πολύ μεγάλος παίκτης. Υπάρχει κάποιος αντίπαλος ποδοσφαιριστής που σας είχε πάρει τον αέρα ή σας δυσκόλευε;

«Κοιτάξτε στο κάθε ματς είναι θέμα ημέρας, πως θα βρεθείς εσύ και πως ο αντίπαλος. Θα σας πω μόνο μια ιστορία σε ένα ματς κόντρα στον Ολυμπιακό Βόλου, κάπου στα 1965 με 1966 όπου τότε εγώ τα 100 μέτρα τα έκανα κάτω από 11 δευτερόλεπτα, ήμουν πολύ ταχύς, ενώ ο προσωπικός μου αντίπαλος, δεν έχει σημασία το όνομα, ήταν πολύ αργός σε σχέση με μένα. Μετά το παιχνίδι αυτό είχαμε συγκέντρωση με την εθνική ομάδα για να δώσουμε ένα παιχνίδι. Θυμάμαι ότι τράβηξε μια γραμμή στο γήπεδο και μου είπε: «Αν θέλεις Κώστα να παίξεις στην Εθνική μεθαύριο μη περάσεις μπροστά από τη γραμμή αυτή…». Δυστυχώς υπήρχαν και τέτοια φαινόμενα εκείνη την εποχή, γιατί δεν είχαν όλοι οι ποδοσφαιριστές τον επαγγελματισμό που έχουν σήμερα. Στη σημερινή εποχή έχουν αλλάξει τα πράγματα, οι παίκτες είναι επαγγελματίες και υπάρχει σεβασμός και συναδελφικότητα απέναντι στον αντίπαλο, τουλάχιστον στη συντριπτική πλειοψηφία τω ν παικτών».

-Ποια είναι η εικόνα που έχετε σχηματίσει για το σημερινό ποδόσφαιρο;

«Εγώ θα σας το θέσω αλλιώς. Είμαστε τυχεροί που τα δορυφορικά κανάλια δείχνουν ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και χαιρόμαστε το ποδόσφαιρό τους. Το δικό μας ποδόσφαιρο σήμερα δεν ταιριάζει με την ιστορία μας. Γιατί είναι άρρωστο το ελληνικό ποδόσφαιρο».

-Πολύ κουβέντα γίνεται πολλές φορές κύριε Αϊδινίου για το χτες και το σήμερα του ελληνικού ποδοσφαίρου και κατά πόσο παίκτες παλιότερων εποχών και σχολών θα μπορούσαν να παίξουν στο σημερινό ποδόσφαιρο που έχει μεγαλύτερες ταχύτητες και δυναμικότητα. Τι λέτε γι’ αυτό;

«Δεν ισχύει αυτό που λένε. Αν  εμείς στην εποχή μας κάναμε τις προπονήσεις που κάνουν τώρα με τους γυμναστές, τους προπονητές, την επιστημονική υποστήριξη, τη σωστή διατροφή, όχι απλά θα παίζαμε στο σημερινό ποδόσφαιρο, αλλά θα κάναμε και τη διαφορά. Οι παίκτες παλιότερων εποχών είχαν ταλέντο, ήταν γεννημένοι ποδοσφαιριστές. Απλά δεν υπήρχαν τα μέσα και οι συνθήκες που υπάρχουν σήμερα στις ομάδες και γενικότερα στο ποδόσφαιρο. Είχαμε πάθος για τη μπάλα, δίναμε ότι είχαμε μέσα στο γήπεδο. Και σήμερα υπάρχουν καλοί ποδοσφαιριστές αλλά το επίπεδο του ποδοσφαίρου είναι πεσμένο. Δεν θέλω να μειώσω κανέναν, αλλά κάποιοι παίκτες που παίζουν σήμερα δε θα μπορούσαν καν να σταθούν δίπλα σε παίκτες μεγαθήρια παλιότερων εποχών».

-Πως νιώθετε κύριε Αϊδινίου βλέποντας τον Ηρακλή να επιστρέφει πάλι στην Α’ Εθνική κατηγορία;

«Νιώθω μεγάλη ικανοποίηση, γιατί δεν ταίριαζε σ’ αυτή την ομάδα να είναι στη Β’ Εθνική. Ήταν το μεγαλύτερο έγκλημα που έγινε στα τελευταία 50 χρόνια ρίχνοντας από την Α’ Εθνική τον Ηρακλή, ενώ κανονικά έπρεπε να υποβιβαστεί κάποια άλλη ομάδα. Γνωστά πράγματα αυτά, τα ξέρει όλος ο κόσμος. Δυστυχώς βρήκαν αδύναμο τότε τον Ηρακλή και τον έριξαν κατηγορία. Ευτυχώς βρήκε η ομάδα μας έναν «άγιο» άνθρωπο από τον Καναδά, τον κ. Παπαθανασάκη που την έσωσε και την ανέβασε στην Α’ Εθνική. Αν δεν ήταν ο κ. Παπαθανασάκης φέτος στον Ηρακλή, πολύ φοβάμαι ότι δεν θα δηλώναμε καν συμμετοχή στο πρωτάθλημα. Αυτή είναι η πραγματικότητα».

-Ένα κομμάτι από τη μεγάλη καριέρα σας είναι και ο Ολυμπιακός. Τι σας έχει μείνει μετά από τόσα χρόνια;

«Είναι η μεγαλύτερη ομάδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο μακράν από τις άλλες. Ειδικά τα τελευταία χρόνια με την παρουσία ενός μεγάλου προέδρου έκανε καλές παρουσίες και στην Ευρώπη. Για το ελληνικό πρωτάθλημα δεν το συζητάμε, είναι παιδική χαρά για τον Ολυμπιακό, δεν συναντά καμία ιδιαίτερη δυσκολία. Εγώ προσωπικά θέλω να υπάρχει μεγαλύτερος συναγωνισμός. Ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ να γίνουν όπως παλιά δυνατές ομάδες. Αυτό θα κάνει καλό και στον Ολυμπιακό, γιατί αν έχεις ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, γίνεσαι πιο δυνατός και στην Ευρώπη. Θα πρέπει και στην Ελλάδα να αφήνουν και τις άλλες ομάδες να φτάνουν σε υψηλά επίπεδα για να υπάρχει δυνατό πρωτάθλημα».