Πάει να σπάσει το ρεκόρ του Γεωργιάδη ο Πετράκης

Ο Γιάννης Πετράκης στην "πρώτη" του ΠΑΣ το καλοκαίρι 2014 με τους συνεργάτες του Χρήστο Τσελιόπουλο, Γιώργο Γεωργουλόπουλο και Βασίλη Αλεξίου

ΠΗΓΗ: ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ

Τρία χρόνια στην τεχνική ηγεσία του ΠΑΣ και πάντα σε επίπεδο Σούπερ Λίγκας συμπλήρωσε στις 28 Ιανουαρίου ο Γιάννης Πετράκης και μπήκε στον τέταρτο χρόνο.
Πήρε τη σκυτάλη από τον Σάκη Τσιώλη τέλος Ιανουαρίου 2014. Είναι ο προπονητής με τη μεγαλύτερη θητεία σε μια ομάδα, απ’ όλους όσους εργάζονται σήμερα σε ομάδες της Σούπερ Λίγκα, ενώ στα Γιάννινα πάει να καταρρίψει το ρεκόρ του Αντώνη Γεωργιάδη ως ο μακροβιότερος προπονητής του ΠΑΣ στην Α’ Εθνική. Ο σπουδαίος Δραμινός κόουτς κάθισε στον πάγκο του ΠΑΣ τέσσερα χρόνια με την ομάδα πάντα στην Α’ Εθνική, αλλά «σπασμένη» η τετραετία σε δύο διετείς θητείες, ήτοι 1974-76, 1977-79. 

Ο Πετράκης είναι ο πρώτος τεχνικός στην ιστορία του ΠΑΣ Γιάννινα με τη μεγαλύτερη συνεχόμενη θητεία στην Α’ Εθνική και αν ανανεώσει τη συνεργασία το καλοκαίρι, που είναι και το πιθανότερο, θα καταρρίψει και το ιστορικό ρεκόρ του σπουδαίου Δραμινού προπονητή. Ο Κρητικός κόουτς άργησε να βρει την Ιθάκη της προπονητικής του καριέρας, μετά από ένα μακροχρόνιο ταξίδι σε πάγκους ομάδων στις μικρές κατηγορίες, αλλά τελικά το βρήκε στα Γιάννινα. Καταξιώθηκε ως ένας από τους καλύτερους Έλληνες προπονητές, από τους κορυφαίους που δουλεύουν στην Σούπερ Λίγκα, με αποκορύφωμα την ψήφισή του σε διαγωνισμό του ΠΣΑΠ ως κορυφαίου έλληνα προπονητή στη Σούπερ Λίγκα την αγωνιστική σεζόν 2014-15. 

Έγιναν και φέτος ενδιαφέροντα αφιερώματα για την τριετία Πετράκη στα Γιάννινα και στον πάγκο του ΠΑΣ. Είναι λογικό αυτή η περίπτωση να προκαλεί το ενδιαφέρον. Αλλά εμείς θα κάνουμε κάτι άλλο σήμερα διαφορετικό. Θα επικαιροποιήσουμε ένα μεγάλο αφιέρωμα που κάναμε στην στήλη μας τον Φεβρουάριο του 2015, τότε που ο Κρητικός τεχνικός δεν είχε ακόμα την σημερινή αίγλη και αποδοχή. Όμως εκείνα τα γραφόμενα βγήκαν άκρως προφητικά, λες και ξέραμε της μοίρας τα γραμμένα και μοιάζουν σαν να γράφτηκαν σήμερα! Προς Θεού δεν έχουμε σκοπό να ευλογήσουμε τα γένια μας, αλλά εκείνο το κομμάτι μας βγήκε πολύ και ότι γράφτηκε για τον Πετράκη επιβεβαιώθηκε απόλυτα και στα επόμενα δύο χρόνια.

Ο ιστορικός προπονητής του ΠΑΣ Αντώνης Γεωργιάδης

Γράφαμε αρχές Φλεβάρη του 2015 από τούτη εδώ τη στήλη: «Ο Κρητικός τεχνικός κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο στο ματς με τον Λεβαδειακό στα Γιάννινα, στις 1 Φεβρουαρίου 2014, σε ένα παιχνίδι για την 22η αγωνιστική που το κέρδισε ο ΠΑΣ με σκορ 1-0. Έκτοτε παραμένει στην τεχνική ηγεσία και όχι απλά συμπλήρωσε χρόνο, σε μια καρέκλα που πολλές φορές ήταν ηλεκτρική, αλλά στις προθέσεις του Γιώργου Χριστοβασίλη, με την αποδοχή και του κόσμου, είναι να συνεχίσει ο Πετράκης το έργο του στον ΠΑΣ και για τα επόμενα χρόνια». Φτάσαμε στον Φλεβάρη του 2017 και η συνεργασία συνεχίζεται. Όπως δήλωσε την περασμένη Κυριακή στο Περιστέρι, στις προθέσεις του είναι να δουλέψει όσο μπορεί ακόμα πιο πολύ στον «Άγιαξ της Ηπείρου».

Από πρόπερσι είχε διαφανεί ότι ο Πετράκης είναι καλός προπονητής, δίνοντας διαπιστευτήρια περί αυτού από τον πρώτο χρόνο. Και ότι πέτυχε, το πέτυχε καθαρά μέσα από την δουλειά του. Περί αυτού γράφαμε τα εξής: «Μπορεί πέρσι τέτοιο καιρό ο Γιάννης Πετράκης να μη ήρθε στα Γιάννινα με κάποιο μεγάλο βιογραφικό, ούτε σαν ποδοσφαιριστής υπήρξε το μεγάλο όνομα που επηρεάζει πολλές φορές τον κόσμο. Όμως μέσα από τη δουλειά του απέδειξε ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παππά, ούτε οι πολλές συνεντεύξεις και οι δημόσιες σχέσεις τον προπονητή. Ένας προπονητής κερδίζει την εκτίμηση και την αναγνώριση σε βάθος χρόνου και μέσα από την δουλειά του. Αυτό έγινε και με τον Γιάννη Πετράκη. Κέρδισε την εκτίμηση του κόσμου, της διοίκησης, των παικτών μέσα από τη δουλειά, την προσωπικότητά του και την εν γένει παρουσία του σε μια δύσκολη ποδοσφαιρικά πόλη, που όσο εύκολα μπορεί να αποθεώσει έναν προπονητή, τόσο εύκολα μπορεί και να τον αποκαθηλώσει». Διαφωνεί κανείς περί όλων αυτών; Όχι ασφαλώς.

Εξειδικεύοντας την δουλειά του Πετράκη στα Γιάννινα, ότι γράψαμε το 2015 μπορούμε να γράψουμε και τώρα με περισσότερα λόγια, καθώς προέκυψε και η έξοδος στην Ευρώπη το περασμένο καλοκαίρι, κάνοντας πιο λαμπρή την ιστορία της ομάδας. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από το αφιέρωμα του «Η.Α» το οποίο προσυπογράφουμε και τώρα: «Βασικά κέρδισε την εμπιστοσύνη των παικτών του, ότι είναι ένας δίκαιος άνθρωπος, που θέλει όλους να τους δώσει τις ευκαιρίες και να κάνει τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Γι’ αυτό τον εκτιμούν ακόμα και οι παίκτες που δεν έχουν πολύ χρόνο συμμετοχής, γι’ αυτό και οι ισορροπίες μέσα στο ποδοσφαιρικό τμήμα είναι πολύ ικανοποιητικές. Διαχειρίστηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλους τους παίκτες, όλους τους χαρακτήρες, βγάζοντας μέσα από την ομάδα μια θετική ενέργεια. Όσο για το πώς δουλεύει σαν προπονητής, δεν χρειάζεται να μπούμε σε επιμέρους αναλύσεις. Το δείχνει άλλωστε αυτό η πορεία και η εικόνα της ομάδας. Μιας ομάδας με περιορισμένο ρόστερ, αφού δεν αδειοδοτήθηκε τα τελευταία χρόνια, με σφιχτά τα οικονομικά της λόγω των δύσκολων συγκυριών που υπάρχουν, αλλά μιας ομάδας που έχει ομαδικό πνεύμα, είναι γυμνασμένη, είναι δεμένη και έχει το κατά το δυνατόν καλό κλίμα. Σ’ αυτό βέβαια συμβάλουν και άλλοι παράγοντες, αλλά ο ρόλος του προπονητή είναι καταλυτικός σε μια ομάδα». 

Ένα άλλο στοιχείο που χαρακτηρίζει την τριετία του Γιάννη Πετράκη στην τεχνική ηγεσία του ΠΑΣ είναι η σοβαρότητα, η σεμνότητα και η προσωπικότητα του συγκεκριμένου προπονητή που εκτιμήθηκε όχι μόνο στα Γιάννινα αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Και εδώ τα κείμενα του 2015 έχουν την ίδια αξία και σήμερα: «Ο Πετράκης είναι πάνω απ’ όλα ένας σοβαρός, μετρημένος και ταπεινός άνθρωπος. Ποτέ δεν μίλησε για τον εαυτό του, ποτέ δεν προέταξε το εγώ, ποτέ δεν μπήκε σε πρόσωπα, ποτέ δεν προκάλεσε. Ακόμα και οι δηλώσεις του είναι πάνω σε μια ρεαλιστική βάση, πολλές φορές διδακτικές και πάντα μέσα στο πνεύμα και τη λογική του ποδοσφαίρου. Είναι ένας λεβέντης Κρητικός που έχει μπέσα, λόγο και βλέπει τους παίκτες, τους συνεργάτες του και τη διοίκηση στα μάτια. Δεν είναι διπρόσωπος, ότι έχει να πει το λέει στα ίσα και ποτέ δεν προσπάθησε να οικειοποιηθεί επιτυχίες της ομάδας, για να φτιάξει το δικό του προφίλ σε βάρος άλλων».

Οι παροικούντες στην ποδοσφαιρική Ιερουσαλήμ του ΠΑΣ γνωρίζουν ότι οι σχέσεις συνεργασίας του εν λόγω προπονητή με τους παίκτες οικοδομήθηκαν πάνω σε βάσεις δικαιοσύνης και αμοιβαίας εκτίμησης. Αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή, όπως το καταγράψαμε προ διετίας, αλλά τώρα με το πέρασμα του χρόνου και των γεγονότων που σημειώθηκαν σ’ αυτή την τριετία, τεκμηριώνεται περισσότερο. Μπορεί να άλλαξαν τα πρόσωπα, να προέκυψαν νέα δεδομένα αλλά η βάση και οι αρχές της συνεργασίας τους είναι ίδιες, όπως τα περιγράψαμε σε εκείνο το προφητικό αφιέρωμα: «Οι παίκτες, αντιλήφθηκαν με τι άνθρωπο έχουν να κάνουν και γι’ αυτό υπάρχει στο πρόσωπό του ο επίκτητος σεβασμός και όχι ο επιβαλλόμενος λόγω φόβου, θέσης. Όταν ξέρουν οι παίκτες ότι έχουν ένα προπονητή που δεν θα τους αδειάσει στα δύσκολα, δεν θα τους επιρρίψει τις ευθύνες, προσπαθεί να είναι δίκαιος μαζί τους, τότε τα δίνουν όλα. Για τον εαυτό τους πρώτα, αλλά και για τον προπονητή, τους συνεργάτες και την ομάδα γενικότερα. Γιατί ξέρουν οι παίκτες, ότι ακόμα και λάθος να έχει κάνει κάποια φορά ο προπονητής τους, ειδικά στην αξιολόγηση των παικτών που είναι για την ενδεκάδα, δεν το κάνει σκοπίμως για να ωφελήσει ή να βλάψει κάποιους, αλλά γιατί έτσι εκτίμησε αυτός ότι πρέπει να γίνει η διαχείριση μιας κατάστασης».

Κλείναμε το αφιέρωμα με τις δικές μας εκτιμήσεις, ότι ο Γιάννης Πετράκης είναι ένας προπονητής που ταιριάζει στον ΠΑΣ. Αν δεν ταίριαζε και δεν ήταν ικανός, δεν θα κάθονταν και τόσα χρόνια στα Γιάννινα. Πετυχαίνοντας να προσαρμόσει την δουλειά του στα δεδομένα του ΠΑΣ, μη αναζητώντας άλλοθι για την αποτυχία αλλά να δουλέψει σκληρά και να πετύχει. Θα κλείσουμε με τον ίδιο επίλογο του 2015 που είναι το ίδιο επίκαιρος με τώρα: «Κάνουμε σε καθημερινή βάση δεκαετίες τώρα το ρεπορτάζ του ΠΑΣ και έχουν δει τα μάτια μας πολλά. Προπονητές και τζιμάνια, τύπους και τυπάκους. Πάντα νιώθαμε αποστροφή για εκείνους τους προπονητές που από την πρώτη μέρα της συνεργασίας τους, το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να χτίσουν πρωτίστως το «άλλοθι» σε περίπτωση αποτυχίας. Ο Πετράκης όταν ανέλαβε τον ΠΑΣ αποδέχτηκε και την κατάσταση που επικρατούσε. Με το συγκεκριμένο ρόστερ, τις συγκεκριμένες υποδομές, τη συγκεκριμένη διοίκηση, τις συγκεκριμένες οικονομικές δυνατότητες. Δούλεψε πάνω στα συγκεκριμένα δεδομένα, αντιμετώπισε εντός των τειχών της ομάδας ότι προβλήματα υπήρχαν και ποτέ δεν βγήκε να κλείσει το μάτι δημιουργώντας για τον ίδιο κάποιο άλλοθι σε περίπτωση αποτυχίας. Με λίγα λόγια ο Πετράκης είναι ένας καλός προπονητής, που ταιριάζει στην ομάδα του ΠΑΣ».