Αλήθειες και μύθοι για την καταπληκτική πορεία του "Άγιαξ"

Ούτε θαύματα, ούτε μαγικά ραβδάκια υπάρχουν στα Γιάννινα. Απλά υπάρχει ποδοσφαιρική λογική και γίνεται σπουδαία δουλειά.

ΠΗΓΗ: ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ

Έκανε το «μπαμ» ο ΠΑΣ την περασμένη Δευτέρα στο Αγρίνιο, καθώς μετά από 41 χρόνια κέρδισε τον Παναιτωλικό σε αγώνα πρωταθλήματος Α’ Εθνικής.
Αυτή τη φορά κέρδισε με 1-2 χάρη στα δύο γκολ του Κρίστοφερ Μαμπουλού, ενώ στις 23 Νοεμβρίου 1975 είχε κερδίσει 0-1 με γκολ του αξέχαστου Όσκαρ Αλβαρέζ. Με αφορμή τη νίκη αυτή και το σκαρφάλωμα του «Άγιαξ» στην 3^η θέση, έχοντας μάλιστα και αγώνα λιγότερο, πολλά γράφηκαν και ειπώθηκαν. Άλλοι τον παρουσιάζουν ως… Λέστερ της Ελλάδας και άλλοι ως νέα Λάρισα του 1988 που μπορεί να κάνει την επανάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει. 

Όπως είπε στη συνέντευξη Τύπου και ο Γιάννης Πετράκης, ούτε Λέστερ έγινε ο ΠΑΣ, ούτε Μπαρτσελόνα. Παραμένει μια ιστορική και δυνατή ομάδα της ελληνικής περιφέρειας βάζοντας τον πήχη μέχρι εκεί που μπορούν να φτάσουν οι δυνατότητές του. Έχοντας τον στρατηγικό στόχο της άνετης παραμονής στην κατηγορία, κερδίζοντας και φέτος την αγάπη και εκτίμηση των οπαδών αλλά και όλων των ποδοσφαιρόφιλων της χώρας και ως εναλλακτικό στόχο έχει να πάει όσο το δυνατόν πιο ψηλά. Βασικά να είναι στην πεντάδα που θα του δώσει το εισιτήριο εξόδου στην Ευρώπη και θα τον κατατάξει στις ομάδες που έχουν ένα ξεχωριστό όνομα και κύρος στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από όλα αυτά δεν υπάρχει. 

Στον ΠΑΣ θέλουν να παραμείνουν προσγειωμένοι στην πραγματικότητα, να είναι στη γη και όχι στον ουρανό και να συνεχίσουν την πορεία τους σεμνά, ταπεινά, με δουλειά και πάθος για διάκριση. Τα υπόλοιπα περί Λέστερ και πρωταθλήματος τα λένε άνθρωποι οι οποίοι γρήγορα ενθουσιάζονται και γρήγορα απογοητεύονται. Αυτοί οι οποίοι τώρα λένε τα μεγάλα λόγια και όταν έρθει η πρώτη στραβή αρχίζουν το θάψιμο. 

Πολλές και οι αναλύσεις αυτές τις μέρες για το «θαύμα» που λέγεται ΠΑΣ Γιάννινα. Εμείς θα γράψουμε και σήμερα ό,τι γράψαμε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Στο «κυανόλευκο» στρατόπεδο δουλεύουν σωστά και μέσα από αυτή τη δουλειά ήρθαν οι επιτυχίες. Ούτε θαύματα, ούτε μυστικές συνταγές υπάρχουν. Απλώς όλοι, διοίκηση, τεχνικό τιμ και παίκτες λειτουργούν μέσα από κανόνες και αρχές και με γνώμονα πάντα το συμφέρον της ομάδας. 

Έγιναν σωστές επιλογές παικτών, προπονητών, υπάρχει η χημεία της καλής συνεργασίας και μέσα από τη δουλειά βγαίνει αυτό το αποτέλεσμα. Και είναι όλοι άξιοι συγχαρητηρίων, από τον πρόεδρο Γιώργο Χριστοβασίλη και τον Γιάννη Πετράκη μέχρι τους φροντιστές της ομάδας, γιατί με λίγα χρήματα, με παίκτες χωρίς μεγάλα βιογραφικά, κατάφεραν να φτιάξουν μια ζηλευτή και αξιόλογη ομάδα, ιδιαίτερα ανταγωνιστική στο φετινό πρωτάθλημα. 

Ο πρόεδρος Γιώργος Χριστοβασίλης είναι ο δημιουργός αυτής της μεγάλης και σπουδαίας ομάδας. Γιατί επέλεξε σωστούς συνεργάτες για το ποδοσφαιρικό τμήμα (Δημήτρης Νιαρχάκος), έκανε σωστές επιλογές προπονητών ακόμα και με ρίσκο, κόντρα πολλές φορές στις επιθυμίες της κοινής γνώμης και του βγήκαν (Χριστόπουλος, Πετράκης), είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του και είναι μακριά από το ποδοσφαιρικό τμήμα. Είναι από τους προέδρους που δεν μπαίνουν στα πόδια των προπονητών και των παικτών, χωρίς ποτέ να ασκήσει πίεση και να ανακατευτεί με τεχνικά ζητήματα. 

Πέρα από τις καλές επιλογές προπονητών, έκανε και σωστές επιλογές παικτών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Όπως γράψαμε και άλλες φορές, ο Χριστοβασίλης είναι από τους πιο πετυχημένους προέδρους στην 50χρονη ιστορία του ΠΑΣ Γιάννινα και ο μοναδικός πρόεδρος που αδικήθηκε τόσο πολύ από μερίδα φιλάθλων και της τοπικής κοινωνίας. Έδειξε τεράστια υπομονή, έκανε σωστά τη δουλειά του και σήμερα είναι αποδεκτός από την συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης των Ιωαννίνων.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΕΤΡΑΚΗ

Ο Γιάννης Πετράκης στα Γιάννινα βρήκε το λιμάνι της προπονητικής καριέρας του. Όταν είχε προσληφθεί στη θέση του Σάκη Τσιώλη αρχές Φεβρουαρίου του 2014 υπήρξαν αντιδράσεις στα Γιάννινα, γιατί τότε δεν είχε το όνομα που έχει σήμερα. Κατηγορήθηκε και τότε ο Χριστοβασίλης ότι «φέρνει προπονητή χωρίς εμπειρίες στη Σούπερ Λίγκα για να μην ξοδέψει χρήματα». Τώρα βέβαια και οι αμφισβητίες πίνουν νερό στο όνομα του Πετράκη. Ο Κρητικός κόουτς δεν βγήκε απλώς σαν ένας καλός προπονητής, αλλά αποδείχθηκε μεγάλος δάσκαλος της μπάλας, που έχτισε την ομάδα που βλέπει όλη η Ελλάδα και θαυμάζει. Έφυγαν πρωτοκλασάτοι παίκτες (Τσάβεζ, Ντε Βινσέντι, Βελλίδης, Χαρίσης, Κοροβέσης, Ίλιτς, Μανιάς, Στρούνα, Τσουκαλάς και άλλοι) που ξεχάστηκαν την επόμενη μέρα. Γιατί έγιναν καλές επιλογές και μέσα από τη δουλειά του Πετράκη και των συνεργατών του βγήκαν άλλοι πολύ καλύτεροι από αυτούς. 

Έτσι όπως δουλεύει ο ΠΑΣ, είναι σαν ένα ποδοσφαιρικό εργαστήρι μέσα από το οποίο φτιάχνονται παίκτες και ανεβάζουν τις μετοχές τους. Παίκτες που ήρθαν ως δευτεροκλασάτοι και τριτοκλασάτοι από άλλες ομάδες, παίκτες από τη Β’ και τη Γ’ Εθνική, στα Γιάννινα ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοσή τους και έγιναν επίλεκτες μονάδες. Φτιάχτηκε μια ομάδα συνόλου που δεν στηρίζεται σε πρόσωπα. Υπήρξαν κατά καιρούς απουσίες βασικών παικτών που δεν φάνηκαν καν στο γήπεδο και οι άλλοι που τους αναπλήρωσαν έγιναν καλύτεροι από αυτούς. Με λίγα λόγια γίνεται φοβερή δουλειά στον ΠΑΣ από την τεχνική ηγεσία και τους παίκτες και αυτή η δυναμική φαίνεται στο γήπεδο. Πλην του Πετράκη καταπληκτική δουλειά κάνουν ο βοηθός Γιώργος Γεωργουλόπουλος, ο γυμναστής Βασίλης Αλεξίου και ο εκπαιδευτής τερματοφυλάκων Χρήστος Τσελιόπουλος. Το έχουμε γράψει και άλλοτε ότι στα Γιάννινα υπάρχει το πιο δυνατό τεχνικό επιτελείο της Σούπερ Λίγκα.

Υπάρχει οικογενειακό κλίμα στον ΠΑΣ με πολλά στεγανά στα αποδυτήρια. Μπορεί όλοι οι παίκτες να μην ταιριάζουν ως χαρακτήρες, αλλά λειτουργούν σαν μια καλή παρέα, έχοντας όλοι τους εκτίμηση και εμπιστοσύνη στη διοίκηση και στον Πετράκη. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και ο Νιαρχάκος, που έχει έναν σημαντικό ρόλο στην ομάδα, καθώς είναι ο διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος. Είναι άγρυπνος φρουρός για ό,τι γίνεται μέσα στην ομάδα, με καταλυτικές παρεμβάσεις όταν χρειάζεται.

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ

Τέλος, ομάδα χωρίς κόσμο δεν γίνεται. Αν ο ΠΑΣ έκανε στα 50 χρόνια της ιστορίας του αυτό το βαρύ όνομα, το οφείλει και στον κόσμο του. Δυστυχώς και στα Γιάννινα, όπως και σε άλλες πόλεις, τα τελευταία χρόνια μειώθηκε η προσέλευση των φιλάθλων στο γήπεδο. Έχουμε πολλά χρόνια να δούμε γεμάτο γήπεδο στα Γιάννινα. Με τα δεδομένα του ΠΑΣ δεν είναι ανάλογη η προσέλευση του κόσμου στο γήπεδο. 

Παλιότερα προσπαθούσαν να χρεώσουν το φαινόμενο αυτό στον… Χριστοβασίλη, ότι τάχα δεν πάνε γήπεδο γιατί ο πρόεδρος δεν κάνει μεταγραφές και άλλα τέτοια. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Ίσως η τηλεόραση που έχει κάθε μέρα δεκάδες μεταδόσεις αγώνων, η οικονομική στενότητα των φιλάθλων, η απαξίωση του ποδοσφαίρου να επηρέασαν μέχρι ενός βαθμούς και τα Γιάννινα. Ενώ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια έφτασαν μέχρι και 700 άνθρωποι στη Νορβηγία, στα ματς του πρωταθλήματος, δεν υπάρχει η ανάλογη για τα δεδομένα του ΠΑΣ προσέλευση. 

Για να δούμε από δω και πέρα τι εικόνα θα υπάρξει. Μετά το διπλό στο Αγρίνιο και την κατάληψη της τρίτης θέσης με αγώνα λιγότερο και μετά από τρεις νίκες στη σειρά (4-0 τη Λάρισα, 2-0 την Ξάνθη, 1-2 μέσα στο Αγρίνιο), θα πρέπει αύριο Σάββατο στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης να είναι πολύ περισσότερος ο κόσμος σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια. Θα είναι; Λίγη υπομονή, αύριο Σάββατο έχουμε.

Αυτή με λίγα λόγια είναι η εικόνα του φετινού ΠΑΣ Γιάννινα. Με λίγα λεφτά, πολλή δουλειά, ποδοσφαιρική λογική και με την τήρηση των κανόνων έφτιαξε αυτή την ομάδα που καμάρωσαν όλοι οι Ηπειρώτες στο Αγρίνιο, που βλέπουν οι φίλαθλοι τη βαθμολογία και δεν το πιστεύουν ότι είναι ο ΠΑΣ τρίτος και με αγώνα λιγότερο. Αν γινόταν το ματς με τον Λεβαδειακό στα Γιάννινα και έπαιρνε τη νίκη, θα ήταν 2 βαθμούς πιο πίσω από τον Ολυμπιακό, αφήνοντας πίσω του Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Όμως προσοχή μη καβαλήσει κανείς καλάμι και μην παρασυρθεί από τις «σειρήνες» των πρόσφατων επιτυχιών. Γιατί το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο και η καταξίωση έρχεται μέσα από τη διάρκεια και όχι από μεμονωμένα αποτελέσματα.